Polska piłka przez najbliższe 20 lat nie odniesie sukcesu

Po meczu z Irlandią wszyscy widzą, że nasza kadra stoi w miejscu, o ile nie robi dużego kroku w tył. Smuda miał swoich stałych graczy i nic z tego nie wyszło. Fornalik robi rotację, pozwala grać młodym i nic z tego nie ma.

Polskie kluby nie awansują do Ligi Europejskiej, o Lidze Mistrzów nie wspominając. Poziom Ekstraklasy jest daleki od ideału. W czołowych drużynach grają polskie nieudane kariery zagraniczne, które w nadziei na sukcesy wyjechały, a potem wracały z podkulonym ogonem do ojczyzny. Zagraniczne nazwiska w polskiej piłce praktycznie nie kopią, chyba że na siłę się kogoś znaturalizuje, to mamy polskich Francuzów, Niemców... 

Cały czas mówi się o szkoleniu młodzieży i o pieniądzach. Tylko nic tak naprawdę się nie zmienia. Ostatnie 10-11 lat, to jedynie awanse na mistrzostwa świata, czy Europy, gdzie w jednym przypadku zagraliśmy jako gospodarze turnieju. Gdybyśmy musieli o ten awans walczyć, pewnie by nas zabrakło.

Dlaczego stan polskiej piłki jest krytyczny i dlaczego przez najbliższe lata nic się nie zmieni?

Wszyscy wiemy na jakim poziomie stoją w szkołach lekcje wychowania fizycznego. Sama do niedawna byłam jeszcze uczniem/studentem. Zdaję sobie sprawę, że istnieją gdzieś szkoły, gdzie poziom jest niezwykle wysoki i są nauczyciele, którzy do tych zajęć podchodzą z pasją i zaangażowaniem. Tylko są to wyjątki. Wiem, że są i takie szkoły, gdzie dzieciaki robią co chcą. Zero jakiejś szczególnej presji i wymagań. Chcesz, ćwiczysz, nie chcesz, nie ćwiczysz. Czasem załatwisz sobie na lewo zwolnienie lekarskie albo zwalasz na niedyspozycję. Wychowanie fizyczne to i tak zaledwie trzy czterdziestopięciominutowe lekcje. Czy one mogą cokolwiek zmienić w polskim sporcie?

Komu się chce trenować i ćwiczyć po zajęciach? Zwłaszcza, że większość przedmiotów w szkole ma arcyważne znaczenie, a wf to sprawa drugiej czy trzeciej kategorii. Z reguły brakuje czasu na to, by po prostu pójść pobiegać, czy pograć w piłkę. Do tego żyjemy w dobie komputerów i Internetu. Lepiej pograć w FIFĘ na komputerze niż w realnej rzeczywistości, na prawdziwym boisku, z prawdziwymi kolegami...

Więcej na blogu Subiektywnie o piłce